Een nieuwe blik op het stablecoin-trilemma: de huidige achteruitgang van decentralisatie

Originele auteur: Chilla

Originele compilatie: Block unicorn

inleiding

Het is niet voor niets dat stablecoins in de schijnwerpers staan. Naast speculatie zijn stablecoins een van de weinige producten in de cryptocurrency-ruimte die een duidelijke product-market fit (PMF) hebben. Vandaag heeft de wereld het over de biljoenen stablecoins die naar verwachting de komende vijf jaar de traditionele financiële (TradFi) markt zullen overspoelen.

Het is echter niet per se goud dat schittert.

Het eerste stablecoin-trilemma

Nieuwe projecten gebruiken vaak grafieken om hun positionering te vergelijken met hun belangrijkste concurrenten. Wat opvallend is, maar vaak wordt gebagatelliseerd, is de recente regressie van de decentralisatie.

De markt ontwikkelt zich en wordt volwassen. De behoefte aan schaalbaarheid botst met de anarchistische dromen uit het verleden. Maar er moet op de een of andere manier een evenwicht worden gevonden.

Aanvankelijk was het stablecoin-trilemma gebaseerd op drie sleutelconcepten:

• Prijsstabiliteit: Stablecoins behouden een stabiele waarde (meestal gekoppeld aan de Amerikaanse dollar).

• Decentralisatie: Er is geen controle door één entiteit, wat censuurbestendige en betrouwbare kenmerken met zich meebrengt.

• Kapitaalefficiëntie: De koppeling kan worden gehandhaafd zonder buitensporig onderpand.

Na veel controversiële experimenten blijft schaalbaarheid echter een uitdaging. Als gevolg hiervan evolueren deze concepten voortdurend om zich aan deze uitdagingen aan te passen.

De afbeelding hierboven is afkomstig van een van de belangrijkste stablecoin-projecten van de afgelopen jaren. Het verdient lof voor zijn strategie om verder te gaan dan stablecoins en te evolueren naar meer producten.

U kunt echter zien dat de prijsstabiliteit hetzelfde blijft. Kapitaalefficiëntie kan worden gelijkgesteld aan schaalbaarheid. Maar decentralisatie werd veranderd in censuurbestendig.

Weerstand tegen censuur is een fundamenteel kenmerk van cryptocurrency, maar het is slechts een subcategorie in vergelijking met het concept van decentralisatie. Dit komt omdat de nieuwste stablecoins (met uitzondering van Liquity en zijn forks, evenals een handvol andere voorbeelden) een bepaalde centralisatieeigenschap hebben.

Zelfs als deze projecten bijvoorbeeld gebruik maken van gedecentraliseerde beurzen (DEX's), is er nog steeds een team dat verantwoordelijk is voor het beheren van de strategie, het zoeken naar rendementen en het herverdelen ervan onder houders, die in wezen als aandeelhouders zijn. In dit geval komt schaalbaarheid voort uit de hoeveelheid inkomsten, niet uit de samenstelbaarheid binnen DeFi.

Echte decentralisatie is gefrustreerd.

motivatie

Er zijn te veel dromen en te weinig realiteit. Op donderdag 12 maart 2020 kelderde de hele markt als gevolg van de pandemie, en wat er met DAI is gebeurd, is bekend. Sindsdien zijn de reserves grotendeels verschoven naar USDC, waardoor het een alternatief is en het falen van decentralisatie in het licht van de suprematie van Circle en Tether enigszins wordt erkend. Tegelijkertijd hebben pogingen tot algoritmische stablecoins zoals UST, of rebase stablecoins zoals Ampleforth, helemaal niet de gewenste resultaten opgeleverd. Daarna verslechterde de wetgeving de situatie nog verder. Tegelijkertijd heeft de opkomst van institutionele stablecoins het experimenteren verzwakt.

Een van deze pogingen heeft echter groei opgeleverd. Liquity onderscheidt zich door zijn onveranderlijkheid van contracten en het gebruik van Ethereum als onderpand om pure decentralisatie te stimuleren. De schaalbaarheid ontbreekt echter.

Nu hebben ze onlangs V2 gelanceerd met verschillende upgrades om de gekoppelde beveiliging te verbeteren en een betere renteflexibiliteit te bieden bij het slaan van hun nieuwe stablecoin, BOLD.

Een aantal factoren heeft de groei echter beperkt. Vergeleken met USDT en USDC, die kapitaalefficiënter zijn maar opbrengstloos, hebben hun stablecoins een loan-to-value (LTV) ratio van ongeveer 90%, wat niet al te hoog is. Daarnaast hebben directe concurrenten die intrinsieke voordelen bieden, zoals Ethena, Usual en Resolv, ook een LTV van 100%.

Het grootste probleem kan echter het ontbreken van een grootschalig distributiemodel zijn. Omdat het nog steeds nauw verwant is aan de vroege Ethereum-gemeenschap, is er minder aandacht voor use-cases zoals proliferatie op DEX's. Hoewel de cyberpunk-sfeer in lijn is met de geest van cryptocurrency, zou het de reguliere groei kunnen beperken als deze niet in evenwicht is met DeFi of retailadoptie.

Ondanks de beperkte totale vergrendelde waarde (TVL), is Liquity een van de projecten waarvan de vork de meeste TVL in cryptocurrency bevat, met V1 en V2 van in totaal $ 370 miljoen, wat fascinerend is.

De geniale daad

Dit zou meer stabiliteit en erkenning moeten brengen voor stablecoins in de VS, maar tegelijkertijd richt het zich alleen op traditionele, door fiat gedekte stablecoins die zijn uitgegeven door gelicentieerde en gereguleerde entiteiten.

Alle gedecentraliseerde, door crypto gedekte of algoritmische stablecoins vallen in een regelgevend grijs gebied of zijn uitgesloten.

Waardepropositie versus distributie

Stablecoins zijn schoppen die worden gebruikt om goudmijnen te graven. Sommige zijn hybride, voornamelijk institutioneel georiënteerd (bijv. BlackRock's BUIDL en World Liberty Financial's USD1) die gericht zijn op uitbreiding naar traditionele financiën (TradFi); Sommige zijn afkomstig van Web 2.0 (zoals PayPal's PYUSD) en streven ernaar hun totale adresseerbare markt (TOMA) uit te breiden door contact op te nemen met native cryptocurrency-gebruikers, maar ze worden geconfronteerd met schaalbaarheidsproblemen vanwege een gebrek aan ervaring op nieuwe gebieden.

Dan zijn er projecten die zich voornamelijk richten op onderliggende strategieën, zoals RWA (zoals Ondo's USDY en Usual's USDO), die gericht zijn op het behalen van duurzame rendementen op basis van reële waarde (zolang de rente hoog blijft), en Delta-Neutral-strategieën (zoals Ethena's USDe en Resolv's USR), die zich richten op het genereren van rendement voor houders.

Al deze projecten hebben één ding gemeen, zij het in verschillende mate, en dat is centralisatie.

Zelfs op gedecentraliseerde financiën (DeFi) gerichte projecten, zoals de Delta-Neutral-strategie, worden beheerd door interne teams. Hoewel ze Ethereum op de achtergrond kunnen gebruiken, is het algehele beheer nog steeds gecentraliseerd. Eigenlijk zouden deze projecten theoretisch moeten worden geclassificeerd als derivaten in plaats van stablecoins, maar dit is een onderwerp dat ik eerder heb besproken.

Opkomende ecosystemen zoals MegaETH en HyperEVM bieden ook nieuwe hoop.

CapMoney zal bijvoorbeeld in de eerste paar maanden een gecentraliseerd besluitvormingsmechanisme invoeren, met als doel geleidelijk gedecentraliseerd te worden door de economische zekerheid die de Eigen Layer biedt. Daarnaast zijn er de fork-projecten van Liquity, zoals Felix Protocol, dat een aanzienlijke groei doormaakt en zich vestigt tussen de native stablecoins van de keten.

Deze projecten hebben ervoor gekozen om zich te concentreren op opkomende blockchain-centrische distributiemodellen en te profiteren van het "nieuwigheidseffect".

conclusie

Centralisatie is op zich geen negatief. Voor projecten is het eenvoudiger, beter controleerbaar, schaalbaarder en beter aanpasbaar aan wetgeving.

Dit is echter niet in lijn met de oorspronkelijke geest van cryptocurrency. Wat garandeert dat een stablecoin echt censuurbestendig is? Is het niet alleen een dollar in de keten, maar een echt gebruikersbezit? Geen enkele gecentraliseerde stablecoin kan zo'n belofte doen.

Dus hoewel de opkomende alternatieven aantrekkelijk zijn, mogen we het originele stablecoin-trilemma niet vergeten:

• Prijsstabiliteit

• Decentralisatie

• Kapitaalefficiëntie