JPMorgan’s JPMD Token: Dezelfde oude bank, nieuwe on-chain wrapper De pilot van gisteren van JPMD, JPMorgan’s dollar deposit token op de Base-keten van Coinbase, wordt gepresenteerd als een innovatie. Maar als je de glans eraf haalt, krijg je business-as-usual—gewoon gekleed in on-chain branding. Laten we duidelijk zijn: dit is geen stablecoin. Het is een gedigitaliseerde bank IOU met alle dezelfde ingebedde risico's—en kosten—van traditioneel bankieren. Fractionele reserve blijft van toepassing: JPMorgan geeft JPMD niet 1:1 uit tegen gescheiden reserves zoals stablecoins die door staatsobligaties worden gedekt (bijv. USDC of USDT). In plaats daarvan is het een getokeniseerde storting, onderhevig aan dezelfde fractionele reservepraktijken die banken in de recente geschiedenis hebben gefaald. Kostenstructuur onveranderd: Verwacht geen goedkopere remittances of gedemocratiseerde toegang. JPMorgan zal waarschijnlijk nog steeds zijn gebruikelijke kosten voor stortingsdiensten in rekening brengen. De token voegt simpelweg een transactie kost van het Base-netwerk bovenop toe. Programmeerbaarheid voor wie? Zeker niet voor de gemiddelde retailgebruiker. Tot nu toe is dit een hulpmiddel voor de institutionele klanten van JPMorgan, die zich in een toegestane afgesloten omgeving bevinden. Geen stablecoin—en dat is het punt Door het stablecoin-label te omzeilen, vermijdt JPM toezicht dat normaal gesproken van toepassing is op niet-banken (bijv. audits, transparantieregels of kapitaalringafscherming). Maar dat betekent ook: - Geen real-time attestaties - Geen 1:1 reserve openbaarmakingen - Geen retail-uitgiftemodel Dit is geen alternatief voor de USD. Het is een gecentraliseerd banktegoed verkleed in ERC-20 kleding. Faalt in wat belangrijk is: In een veel gedeelde tweet vatte de voormalige CIO van Soros, Scott Bessent, het samen: "JP Morgan’s nieuwe stablecoin is niet eens een stablecoin. Het zijn gewoon hun bankdeposito's op de keten. - Geen nieuwe markt voor Amerikaanse staatsobligaties. - Geen verandering in kosten. - Geen verandering in risico's. Niets innovatiefs." Dit raakt de kern. Geen vraag naar staatsobligaties: In tegenstelling tot gereguleerde stablecoins (bijv. Circle), die miljarden aan dagelijkse vraag naar Amerikaanse staatsobligaties genereren, doet JPMD niets om de markt voor staatschuld uit te breiden. Geen risicoreductie: Er is geen de-risking van systemische bankexposure. In feite vergroot JPMD het risico van een enkele tegenpartij. Geen interoperabiliteit: Werken op een toegestane laag van Base, is JPMD niet toegankelijk voor het bredere DeFi-ecosysteem—het blokkeert composabiliteit. Hoewel het whitepaper van JP Morgan "programmeerbaarheid" en "24/7 overdraagbaarheid" prijst, is er geen verstoring van de gevestigde kostenstructuur van JPMorgan: Kosten blijven: JPMorgan zal waarschijnlijk doorgaan met het in rekening brengen van zijn normale stortings- en transactiekosten. Het whitepaper vermeldt niet dat stortingstokens de kosten verlagen. Netwerk kosten toegevoegd: Gebruikers moeten gas kosten voor de Base-keten betalen—tenzij de bank deze dekt (waarschijnlijk alleen voor institutionele klanten). Kortom: Blockchain verlaagt de kosten niet—het voegt eenvoudigweg traditionele kosten toe met on-chain transactiekosten. Conclusie: JPMD is niet de toekomst van geld—het is een white-labeled bankrekening die op een blockchain draait. Het behoudt de controle, het verdienmodel en de systemische blootstelling van JPMorgan terwijl het crypto rails gebruikt voor afrekenpolijsting. - Voor instellingen? Het is handig. - Voor innovatie? Het is inert. - Voor retail? Het is tot nu toe irrelevant ... Totdat tokens zoals JPMD echte rendementalternatieven, groei in de vraag naar staatsobligaties of systemische waarborgen bieden, blijven ze wat ze zijn: bankieren zoals gewoonlijk—dit keer gewoon on-chain.