Token JPMD od JPMorgan: Ta sama stara bankowość, nowa on-chain powłoka Wczorajszy pilotaż JPMD, tokena depozytowego dolara od JPMorgan na łańcuchu Base firmy Coinbase, jest przedstawiany jako innowacja. Ale jeśli usuniesz błyszczenie, co otrzymasz to biznes jak zwykle—tylko przebrany w markę on-chain. Bądźmy szczerzy: to nie jest stablecoin. To zdigitalizowany bankowy IOU z wszystkimi tymi samymi wbudowanymi ryzykami—i opłatami—tradycyjnej bankowości. Zasada rezerwy cząstkowej nadal obowiązuje: JPMorgan nie emituje JPMD 1:1 w stosunku do segregowanych rezerw jak stablecoiny zabezpieczone obligacjami skarbowymi (np. USDC lub USDT). Zamiast tego, to tokenizowany depozyt, podlegający tym samym praktykom rezerwy cząstkowej, które zawiodły banki w niedawnej historii. Struktura opłat bez zmian: Nie oczekuj tańszych przekazów pieniężnych ani zdemokratyzowanego dostępu. JPMorgan prawdopodobnie nadal będzie pobierać swoje zwyczajowe opłaty za usługi depozytowe. Token po prostu dodaje opłatę za transakcję w sieci Base. Programowalność dla kogo? Z pewnością nie dla przeciętnego użytkownika detalicznego. Jak dotąd, to narzędzie dla instytucjonalnych klientów JPMorgan, działające w dozwolonym zamkniętym ekosystemie. Nie jest stablecoinem—i o to chodzi Omijając etykietę stablecoina, JPM unika nadzoru, który zazwyczaj stosuje się do emitentów spoza sektora bankowego (np. audyty, zasady przejrzystości czy zabezpieczenia kapitałowe). Ale to również oznacza: - Brak bieżących potwierdzeń - Brak ujawnień rezerw 1:1 - Brak modelu emisji detalicznej To nie jest alternatywa dla USD. To scentralizowany stan konta bankowego przebrany w odzież ERC-20. Nie spełnia tego, co ważne: W szeroko udostępnionym tweecie, były CIO Sorosa Scott Bessent podsumował to: „Nowy stablecoin JP Morgan nie jest nawet stablecoinem. To po prostu ich depozyty bankowe na łańcuchu. - Brak nowego rynku dla obligacji skarbowych USA. - Brak zmiany opłat. - Brak zmiany ryzyk. Nic innowacyjnego.” To trafia w sedno. Brak popytu na obligacje: W przeciwieństwie do regulowanych stablecoinów (np. Circle), które generują miliardy dziennego popytu na obligacje skarbowe USA, JPMD nie robi nic, aby rozszerzyć rynek długu suwerennego. Brak redukcji ryzyka: Nie ma de-riskingu związanego z systemowym narażeniem na bankowość. W rzeczywistości, JPMD potęguje ryzyko kontrahenta z jedną instytucją. Brak interoperacyjności: Działając na dozwolonym poziomie Base, JPMD nie jest dostępny dla szerszego ekosystemu DeFi—blokując kompozycyjność. Podczas gdy dokumentacja JP Morgan chwali się „programowalnością” i „transferowalnością 24/7”, nie ma zakłóceń w ustalonej strukturze kosztów JPMorgan: Opłaty pozostają: JPMorgan prawdopodobnie nadal będzie pobierać swoje normalne opłaty za depozyty i transakcje. Dokumentacja nie stwierdza, że tokeny depozytowe obniżają opłaty. Dodatkowe koszty sieci: Użytkownicy muszą płacić opłaty za gaz w sieci Base—chyba że bank je pokryje (prawdopodobnie tylko dla klientów instytucjonalnych). Krótko mówiąc: Blockchain nie obniża kosztów—po prostu nakłada tradycyjne opłaty z dodatkowymi opłatami za transakcje on-chain. Podsumowanie: JPMD nie jest przyszłością pieniędzy—jest to konto bankowe z białą etykietą działające na blockchainie. Zachowuje kontrolę JPMorgan, model przychodów i narażenie systemowe, jednocześnie wykorzystując szyny kryptograficzne do polerowania rozliczeń. - Dla instytucji? To wygodne. - Dla innowacji? To bezczynne. - Dla detalistów? Jak dotąd jest to nieistotne ... Dopóki tokeny takie jak JPMD nie oferują rzeczywistych alternatyw zysku, wzrostu popytu na obligacje czy zabezpieczeń systemowych, pozostają tym, czym są: bankowością jak zwykle—tym razem, po prostu on-chain.